Zgodnie z zapisami ustawy Prawo łowieckie, ciężar szacowania szkód i wypłaty odszkodowań za szkody wyrządzone przez łosie, dziki, jelenie, daniele i sarny w uprawach i płodach rolnych na terenach niewchodzących w skład obwodów łowieckich oraz szkody wyrządzone w uprawach i płodach rolnych przez zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną (łosie) na obszarach obwodów łowieckich polnych spoczywa na zarządzie województwa.

Szkody takie bowiem mogą być rekompensowane przez Państwo z mocy ustawy.

Aby jednak skorzystać z takiej pomocy finansowej, konieczne jest zgłoszenie powstałej szkody łowieckiej do najbliższego koła łowieckiego nie później niż trzy dni po stwierdzeniu jej istnienia, w przypadku sadów nie później niż w ciągu 14 dni, od tej daty.

Tereny wyłączone z obwodów łowieckich określa  art. 26 ustawy Prawo łowieckie.
Są to odpowiednio:
– parki narodowe i rezerwaty przyrody, z wyjątkiem rezerwatów lub ich części, w których na obszarach wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych nie zabroniono wykonywania polowania;
– tereny w granicach administracyjnych miast (o ile nie zostały włączone do obwodów łowieckich);
– tereny zajęte przez miejscowości niezaliczane do miast, w granicach obejmujących  zabudowania mieszkalne i gospodarcze z podwórzami, placami i ulicami oraz drogami wewnątrz tych miejscowości;
– budowle, zakłady i urządzenia, tereny przeznaczone na cele społeczne, kultu religijnego, przemysłowe, handlowe, składowe, transportowe i inne cele gospodarcze oraz obiekty o charakterze zabytkowym i specjalnym,  w granicach ich ogrodzeń.

Jeśli na wyżej wymienionych terenach dochodzi do zniszczenia upraw lub płodów rolnych przez łosie, dziki, jelenie, daniele i sarny wówczas wniosek o szacowanie szkody i wypłatę odszkodowania należy skierować do właściwego zarządu województwa.